Ağlamaktan Korkmayın !

Konu: Ağlamaktan Korkmayın ! Cuma Ekim 17, 2008 10:10 pm

Canım ağlamak istedi bugün. İnsanın canı demek böyle şeyler de istermiş. Ağlamayı istemek biraz garip bir tanım galiba. Niye ağlamak ister ki biri? Kim neden ister böyle bir şeyi bilmiyorum ama ben ağlayınca rahatlıyorum sanırım. Kimine göre komik, kimine göre saçma bana göre iyi ya gerisi boş. Ama öyle gündüz vakti ağlamak rahatlatmaz beni, geceye saklarım ben gözyaşlarımı. Yatağıma oturup ellerimi dizlerime bağlayıp, dışarıya doğru bakınca istemesem de dökülür gözlerimden yaş. Uzun uzun bakar, uzun uzun ağlarım. Düşündükçe kanar içim, sonra daha hızlı akar gözümden yaşlar.

Neye, kime ağladığımı elbette bilirim. Bazen kendi hatalarıma, bazen aşamadığım engellere, bazen yitip gidenlere, bazen hala hayatımda olmaması gerekenlere. Aklımın ucunda kalıpta içime attığım her şeye.
Hani derler ya, neyi değiştirir ağlamak, geri gelmez ki ağladığın şeyler, diye. Gelsin diye değildir ki bu eylem zaten. Ağlayarak insan söyleyemediklerini anlatır. Ağlayarak içinde ki fazlalıklardan kurtulur. Ağlayarak yüreğini temizler. Ağlamak sadece gözden akan yaş değildir. Fiziksel olarak anlamı bu olsa da, ağlamayı anlatmak için bu yeterli değildir. Bir yerde okumuştum ; ��Gözyaşlarımız söyleyemediğimiz şeylerdir�� diye yazıyordu. Bazen karşımızdakini kırmamak, bazen gururumuzdan ödün vermemek, bazen yanlış anlaşılmak adına saklamamış mıyızdır onca şeyi içimizde bir yerde. Sürekli unuttuğumuzla avunup içimizi kemirmemiş midir böyle düşünceler.

Birçok filozof, bilim insanı ve şair, gözyaşının bir "katarsis", yani temizlik etkisi olduğu fikrinde birleşiyorlar.Fransız filozof René Descartes, ağlayabilen insanın sevme ve merhamet etme becerisine sahip olduğunu düşünüyor.Ağlayamayan insanın içi sürekli artan bir nefret ve korkuyla doluyordu. Romalı şair Ovidius, 2000 yıl önce: "Ağlamak, öfkeyi siler", demiş.

Sanırım hepsi de doğru söylemişti. Bilim bile karşı çıkmamışsa buna, korkmamalı ağlamaktan. Çoğumuz sulu gözlü olarak nitelendiririz çevremizde ağlayan insanları.Çoğumuz korkarız ağlamaktan. Ağlayan insanlar acizdir bazılarının gözünde, acizlik ağlayamamaktır. Oysa kolay olan ağlamamaktır, ağlayamamaktır. İş ağlamak değil de, içten ağlamak belki de mesele. Sahte olmamalı gözyaşları. Gerçekten yüreğini temizleyerek akmalı insanın gözünden, akan yaş içindeki acıyı taşımalı, taşımalı ki ağlamanın anlamı olsun.

Bir de madalyonun diğer yüzü var tabi. İnsan her zaman hüzünden ağlamaz ki. Mutlu olmakta duygusal birinin gözlerinin dolması için yeterli bir sebeptir.

Ben belki fazla duygusalım, belki sulu gözlünün tekiyim. Kimine göre aciz ve zavallı biriyim belki de. Ama ağlayabildiğim için, böyle rahatlayabildiğim için mutluyum kim ne derse, desin. Yine de en son da bahsettiğim gibi olsun gözünüzden akan yaşlar. Siz mutluluktan ağlayın, coşkudan, güzellikten. Ama ne olursa olsun, ağlamaktan korkmayın.

Konu: Geri: Ağlamaktan Korkmayın ! Cuma Ekim 17, 2008 10:20 pm

Paylaşım için saol !